ทุกๆ วันฉันทําความสะอาดฟันอย่างหมดจด พร้อมกับถอดเสื้อผ้า ฟองฟอดที่ปาก ก่อนจะคลายตัวเอง

ทุกๆ เช้า ฉันเริ่มต้นวันใหม่ด้วยการแก้ผ้าทําความสะอาดฟัน ฟองฟอดที่ปากก่อนที่จะปล่อยตัวเองในห้องน้ํา นี่คือพิธีกรรมยามเช้าที่ไม่เหมือนใครของฉัน เครื่องรางส่วนตัวที่เพิ่มความพิลึกพิลั่นให้กับกิจวัตรประจําวันของฉัน.

ทุกๆ เช้า เมื่อตะวันเริ่มขึ้นฉันพบว่าตัวเองอยู่ในสภาพที่เปลื้องผ้าเตรียมทําความสะอาดปาก ฟองสบู่ทําหน้าที่เป็นสิ่งล่อใจให้กับการกระทําครั้งแรกของความสุขในตัวเองในวันที่ยาสีฟันเหือดหาย อิม ทิ้งตัวไปด้วยความเสียวซ่านเป็นสัญญาณที่ชัดเจนว่าถึงเวลาที่จะดื่มด่ํากับ บริษัท ของตัวเอง ห้องน้ํากลายเป็นบัลลังก์ของฉันสถานที่ที่ฉันสามารถปล่อยตัวปล่อยใจและยอมจํานนต่อความสุขที่รายวิชาผ่านร่างกาย เสียงน้ําที่สะท้อนในห้องน้ําทําหน้าที่เป็นเครื่องประกอบที่สมบูรณ์แบบสําหรับการเคลื่อนไหวตามจังหวะ นี่คือพิธีกรรมยามเช้าของฉันการกระทํารักตัวเองทุกวันที่ทําให้ฉันทั้งพึงพอใจและสดชื่น มันเป็นความจริงที่อิมมีความสุขที่ได้แบ่งปันเหลือบไปในโลกแห่งความสุขของฉันที่ฉันหวังว่าจะนําความสุขมาให้มากที่สุดเท่าที่มันจะนําฉันมา.